Vier jaar geleden stond ik, gehuld in een gloednieuwe ski-outfit, trillend bovenop een berg in Tirol. Vastberaden om te leren skiën, voelde ik me allesbehalve zelfverzekerd. Wat dit met ondernemerschap te maken heeft? Meer dan je denkt. Skiën en ondernemerschap hebben verrassend veel gemeen.
Mijn man skiet al sinds zijn jeugd, net als zijn familie en veel van onze vrienden. Ik daarentegen had geen ervaring. Toch wilde ik leren skiën om ooit samen met ons gezin die berg af te dalen. Onze kinderen gingen ook op les, dus het was nú of nooit. Ik legde mijn lot in de handen van de skileraar en probeerde zijn instructies op te volgen. Alles om te kunnen genieten van wintersport met ons gezin, de bergsfeer te proeven en het plezier te ervaren waar iedereen het altijd over had.
Er waren enkele details die het me niet makkelijk maakten. Om te beginnen heb ik last van hoogtevrees. Daarnaast ben ik niet erg sportief en mijn onhandigheid gecombineerd met angst is geen ideale mix. Een portie perfectionisme hielp ook niet: ik wilde graag laten zien dat het me zou lukken, maar vond dat het niet snel genoeg ging, wat leidde tot frustratie. Hoe dat eruitzag? Denk aan de scène uit “Bridget Jones’s Diary” waar Bridget op ski’s staat; ik denk dat er een vergelijking te maken is.
Had ik er lol in? Nee, in het skiën niet. Ik schaamde me dat het niet lukte zoals ik wilde. Bereikte ik dat jaar mijn doel? Absoluut niet! Ik had geen plezier in het skiën (in de après-ski daarentegen wel, dat maakte veel goed) en was steeds boos op mezelf omdat ik het maar niet onder de knie kreeg.
Maar als ik iets in mijn hoofd heb, zet ik door. Het jaar erop nam ik weer les. Als doorzetter stond ik er weer, bovenop een andere berg dit keer. Tranen had ik niet meer; ik wist immers een beetje wat me te wachten stond. Al snel besloot ik dat ik geen zin had om met tien andere, ook angstige, volwassenen in een skiklas te zitten. Halverwege de week besloot ik te investeren in privéles. Doordat de les was afgestemd op wat ik nodig had, kon ik groeien. Mijn comfortzone werd opgerekt en ik deed dingen die ik eigenlijk heel eng vond toch, waardoor ik vertrouwen kreeg. “Feel the fear and do it anyway” is een zin die ik vaak in mijn hoofd herhaalde.
Als controlfreak moest ik leren loslaten. Voorbereiden ging niet; ik moest leren vertrouwen op het proces. Nu, vier wintersportvakanties later, kan ik zeggen: ik heb genoten. Door van bocht tot bocht te kijken en tussendoor te genieten van het uitzicht, vond ik plezier in de reis.
Waarom ik dit deel? Omdat skiën en ondernemerschap op elkaar lijken: onzeker aan de start, maar groei begint buiten je comfortzone. Investeren in begeleiding, of dat nu een skileraar of een mentor voor je bedrijf is, geeft vertrouwen. Ondernemen voelt soms als bovenaan een berg staan, zonder te weten hoe je naar beneden komt. Maar met de juiste begeleiding, afgestemd op jouw situatie, kun je die eerste stappen zetten, vol vertrouwen. Met mijn mentorsessies help ik fotografen hun route te bepalen, comfortzones te doorbreken en met plezier te ondernemen.
Klaar om jouw eigen pad uit te stippelen? Bekijk hier mijn aanbod en boek een sessie.
Persoonlijke ontwikkeling, mentorsessie, familiefotograaf, familiefotografie, documentair fotograaf, documentaire fotografie, newbornfotograaf Limburg, newborn fotografie, Limburg, gezinsfotograaf, gezinsfotografie Limburg